Fedje/Lovstakken/Hemsedal

Ik krijg een aantal vragen over hetgeen ik hier nu eigenlijk aan het doen ben… don’t worry! Het dagelijks leven hier staat WEL in het teken van studeren, maar omdat het niet zo interessant is om te vertellen welke colleges ik heb gevolgd heb ik besloten alleen de tourist trips te vertellen. :)

Het eiland Fedje ligt op ongeveer anderhalf uur rijden van Bergen. Met de volvo van Martin, samen met Giulia, Luca en Erica naar het noorden gereden waar we de ferry naar het eiland zouden pakken om 1340. *zucht*.. 1 minuut te laat; anderhalf uur wachten. Met een 600 inwoners is Fedje een bijzonder grappig eilandje met slechts twee attracties; de vuurtoren en het control center waar de containerschepen worden binnengeloodst. Een kilometer of 20 ervandaan ligt namelijk Mongstad, de grootste olieraffinaderij van Noorwegen en door Statoil beheerd. Dagelijks komen daar tientallen olietankers binnen en omdat er onder water veel kliffen en rotsen liggen worden de schepen binnengevaren door getrainde schippers. Die worden ‘even’ met een helikopter op de brug van zo’n schip afgezet, mooi baantje hoor. Verdient hier net zoveel als een chirurg...

Op de ferry spraken we met een vrouw die samen met haar man een vakantiehuisje heeft op het eiland. Toen we vroegen of er ergens misschien een restaurantje / cafetje was waar we koffie konden krijgen gaf ze haar telefoonnummer, want omdat het off-season is op dit moment was waarschijnlijk alles gesloten en konden we bij haar wel terecht voor een koffietje. Na eerst het controlcenter te hebben bezocht gingen we ‘op zoek’ naar de vuurtoren. Hoewel het eiland maar iets van 10 vierkante kilometer groot is, wisten ze die toch goed te verstoppen, want na een half uur zoeken hadden we nog geen vuurtoren gevonden… Totdat we door iemand aan de kant van de weg werden aangehouden en die man ons wist te vertellen dat zijn vrouw ons had uitgenodigd voor de koffie (?!). Dat krijg je dus op een klein eiland waar je de enige toerist bent die er rondrijdt. Na onze koffie in hun vakantiehuis reden zij met ons mee naar de vuurtoren. Opvallend was dat er nog wat mannetjes in witte pakken rondliepen die de olie aan het opruimen waren die een week of 6 geleden uit de MS Server is gestroomd. De ene helft van het schip is dus versleept naar Askoy (zie foto eerder bericht), de andere helft ligt nog voor de kust van Fedje. Onze gastheer vertelde ons dat hun zoon (18 jaar) als bijbaantje op een visserschip werkt op de oceaan. Salaris: 5000 Nok per dag! Even delen door 8 voor euro’s… is 625! Euro! Per! Dag! Wellicht een leuk idee als bijbaantje deze zomer...

Donderdagavond hadden we een ‘Hero-party’; georganiseerd door de Universiteit. Een beetje creatief denkwerk uitte in een paar leuke creaties: Paul als ‘Captain Holland’; Claes als authentiek Nokia-engineer (aka Nokia-nerd) en ikzelf als GI Joe. Hele hoop lol gehad in ieder geval! >zie fotos…

Nog steeds in de race om alle 7 bergen rondom Bergen te beklimmen. Deze keer stond Lovstakken op het programma. Met onze ‘echte’ Duitser Sebastian als drill instructor stonden we in een half uur 500 meter hoger. Veel sneeuw, maar dat maakt het hiken alleen maar leuker!

En afgelopen weekend: Hemsedal Skiweekend! Met 14 man een 8 persoons huisje gehuurd in Noorwegen’s grootste ski resort. (we blijven bedrijfskundigen he…). Vrijdagochtend vroeg vertrokken met 4 autos; 5 uur later kwamen we in Hemsedal aan. Omdat Mariannebu (onze cabin) halverwege de berghelling lag, eerst sneeuwkettingen omgedaan en vervolgens naar boven gereden. Omdat de sneeuwkettingen voor de auto van Fred (een 16 jaar oude Saab 900 met als bijnaam laquisha(?!)) niet pasten had hij een andere tactiek: pedaal plank onderin en niet loslaten voordat je boven bent… werkt ook! Onze cabin bleek tussen de skihellingen te staan, we moesten dus met de bagage de piste over om bij het huisje te komen. Voordeel daarvan is, zoals ze het daar noemen, ski-in ski-out. Vrijdagavond op opblaasbare mini sneeuwscooters de piste afgegaan om bij het apresski te eindigen. In eerste instantie hadden we het plan om terug omhoog te lopen, wat wat wij dachten ongeveer een uurtje zou duren. Toen we na een half uur nog niet eens op een derde waren hadden we er al minder zin in… het was al half 2 ’s nachts. Toen de beste taxirit van ons leven gehad: een zeer vriendelijke piste-bully operator (van zo’n gigantisch ding met rupsbanden dat de piste prepareerd!) gaf ons een lift de helling op.

Zaterdag eerste dagje skiën. Bijnaam had ik al gauw te pakken met mijn oranje skibroek en ditto helm > The Carrot ;) Skiën ging goed, weer wat meer geleerd. Luca, Italian POD-head number 1, speelde voor skileraar. Die jongen is een ongelooflijke verschijning op de piste: twee skistokken in 1 hand, in de andere een sigaret, geen handschoenen, geen muts, geen skibril. Geloof niet dat er iemand bestaat die nog meer laid-back is dan Luca.

Zondag eerst de cabin opgeruimd (moesten er om 10 uur uit zijn) en daarna nog een dagje geskied. Begin het steeds leuker te vinden, ondanks het feit dat ik toch wel ‘een aantal keer’ met mijn gezicht in de sneeuw heb gelegen.

Omdat deze week “Symposiet” plaatsvindt op NHH, het grootste congres in Scandinavië dat studenten organiseren voor het bedrijfsleven, vallen alle lessen woensdag, donderdag en vrijdag uit. Heel vervelend, dus hebben we maar besloten om donderdagochtend richting Stavanger te rijden (4,5 uur) en daar wat landmarks te bezoeken. Nieuws volgt :)

Groeten,

Robert.